تأثیر یونومایسین به عنوان یک ماده مصنوعی فعال کننده تخمک بر نتایج لقاح پس از انجام تزریق سیتوپلاسمی اسپرم به درون تخمک

مقدمه: جهت افزایش احتمال لقاح در مواردی که عدم موفقیت لقاح بعد از انجام تزریق سیتوپلاسمی اسپرم به درون تخمک (ICSI)، ناشی از فعال نشدن تخمک باشد، فعال کردن تخمک به صورت مصنوعی توصیه می شود. روش های فعال کردن مصنوعی تخمک از طریق استفاده از یک ماده شیمیایی یا به طریق الکتریکی می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر یونومایسین به عنوان یک ماده شیمیایی که به طور مصنوعی باعث فعال سازی تخمک می شود، بر میزان لقاح، تسهیم، رشد و نمو جنین و میزان بارداری بعد از انجام ICSI انجام شد. روش‌کار: این مطالعه مداخله ای در سال 84-1383 بر روی 87 زوج نابارور مراجعه کننده به مرکز باروری و ناباروری اصفهان که علت ناباروری آنها فاکتورهای مردانه بود، انجام شد. مایع سمن از افراد مورد مطالعه جهت درمان ICSI جمع آوری شد. بخشی از آن جهت آنالیز معمول سمن که شامل بررسی غلظت، تحرک و مورفولوژی است، بر اساس معیارهای سازمان بهداشت جهانی استفاده شد و باقیمانده نمونه ها به روش با Pure Sperm شستشو داده شد و جهت انجام عمل ICSI مورد استفاده قرار گرفت. برای هر بیمار، اووسیت ها به طور تصادفی در دو گروه کنترل و تیمار قرار گرفتند. اووسیت های گروه تیمار به مدت 10 دقیقه در مجاورت با 10 میکرو مولار یونومایسین قرار گرفتند. پس از گذشت 18- 16 ساعت از تزریق به داخل اووسیت، میزان لقاح بر اساس مشاهده پیش هسته ها بررسی شد. میزان تسهیم و کیفیت جنین 48 و 72 ساعت پس از لقاح برای هر دو گروه بررسی و ثبت شد. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماریSPSS (نسخه 5/11) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. جهت مقایسه میانگین داده ها بین دو گروه از آزمون تی استفاده شد. میزان pکمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: بین دو گروه از نظر میزان لقاح و درصد تسهیم 72 ساعت بعد از ICSI تفاوت معنی داری مشاهده شد (001/0>p). به علاوه در بیمارانی که گروه کنترل آنها فاقد لقاح بود، از گروه تیمار با یونومایسین، 2 عدد بارداری به دست آمد. در حالی که در گروهی که میزان لقاح پایین (33-1%) بود، میانگین میزان لقاح در گروه تیمار آنها (31/58%) نسبت به گروه کنترل (3/14%) به طور معنی داری افزایش یافت. نتیجه‌گیری: فعال سازی مصنوعی تخمک با استفاده از یونومایسین نه تنها بر میزان موفقیت در لقاح، بلکه بر میزان تسهیم و همچنین رشد جنین اثر مثبت دارد.